Pagina's

zaterdag 3 maart 2012

Internet en copyright op foto’s en andere media

Als je van Internet gekopieerde media of gescande afbeeldingen op je website wilt gebruiken, dan kun je er het beste van uit gaan dat er copyright op zit. En dat je veel moet betalen als er werk wordt gemaakt van schending van dat copyright. Dat zal niet zo héél snel gebeuren maar de kans is er altijd. Het is verstandig en ten opzichte van de auteur fair om toestemming te vragen en er iets voor te betalen als dat nodig is. Het gebeurt zelden dat je geen toestemming krijgt en de kosten van legale foto’s zijn laag, vele malen lager dan een boete achteraf.

Wie de maker van een foto is kun je soms halen uit de zg. EXIF gegevens. Maar afbeeldingen voor het internet worden vaak, al dan niet automatisch, verkleind. Daardoor kunnen die gegevens net zo goed zijn verwijderd. Daar kun je dus geen staat op maken. Met de FireFox add-on Exif-viewer (http://araskin.webs.com/exif/exif.html) kun je beschikbare Exif-data in foto’s bekijken.

Op Flickr staat bij de foto’s wie de maker is en welke licentie van toepassing is.

Is er sprake van een CC licentie (Creative Commons), dan kun je zien onder welke voorwaarden je die (tekst, afbeelding) mag gebruiken. Meer info: http://creativecommons.nl/licenties/uitleg/

Soms kun je zien of er op een afbeelding copyright zit door hem op te zoeken met een site als TinEye (http://www.tineye.com/) maar ook in dit geval geldt dat je er niet van uit kunt gaan dat als je daar niets vindt er ook wel geen copyright op zal zitten.

Zoals gezegd: kijk of je afbeeldingen onder de CC licentie kunt vinden en gebruik ze overeenkomstig, vraag de fotograaf, tekstschrijver of kunstenaar of betaal een kleine vergoeding voor een foto van een site als Fotolia of Dreamstime.

Tenslotte: het helpt juridisch niet als je een zin op je site zet dat je goed hebt nagegaan of er copyright op de afbeeldingen zit en dat je ze zult verwijderen als de rechthebbende zich meldt. Een particulier zal daar misschien wel genoegen mee nemen maar auteursrechtorganisaties niet: die vinden dat je het vooraf goed moet regelen.

Bovenstaande is wat ik ervan weet. Als je aanvullingen of verbeteringen hebt, graag! Aan dit stukje kun je geen rechten ontlenen en ik wijs elke aansprakelijk af die het gevolg mocht zijn van het naleven van de adviezen in dit artikel.

Disclaimer onder je emails? Laat maar hoor...

Gebruik je ook van die (ellenlange) verhalen onder je mails met allerlei voorbehouden en bepalingen? Ze zijn niet alleen ergerlijk en onleesbaar maar ook juridisch volkomen nutteloos aldus een artikel in de Economist. Zie vooral het gedeelte over de EU wat natuurlijk voor ons land speciaal van toepassing is. Misschien vind je het interessant staan maar als bedrijf of overheid kun je dit soort bangmakerij blijkbaar maar beter achterwege laten ;-)

Weg dus met die halve artikels als (lees en huiver ;-)) : Deze e-mail en eventuele bijlagen kunnen vertrouwelijk materiaal bevatten dat alleen bedoeld is voor de geadresseerde. Als u niet de geadresseerde bent, bent u nu in kennis gesteld dat geen enkel deel van deze email en zijn bijlagen openbaar mag worden gemaakt, gekopieerd of verspreid, en dat elke andere handeling gerelateerd aan deze email of attachments strikt verboden en onwettig kan zijn. Als u deze email per ongeluk heeft ontvangen, stel de zender hiervan dan onmiddellijk in kennis door deze mail terug te sturen, en verwijder het van uw systeem. Bedrijfsnaam N.V. en/of zijn medewerkers zullen niet verantwoordelijk worden gehouden (dat soort zaken maakt de rechter uit) voor incorrecte of incomplete verzending van deze e-mail of zijn bijlagen, noch verantwoordelijk worden gehouden voor enige vertraging in het ontvangen daarvan (????????).